In de St. Joriskerk in Bredevoort stond op 30 maart de dienst in het teken van de bevrijding van de gemeente Aalten en dus ook van Bredevoort precies 80 jaar geleden. De dienst werd geleid door ds. Wytze Andela. Ter gelegenheid van deze gebeurtenis sprak Geert Kämink in de kerkdienst de volgende woorden:
Ik ben zelf van na de oorlog, zoals ze dat zeggen.
Niet anders gewend dan leven in vrijheid en zonder angst, het is zo gewoon.
Als kind heb ik mijn moeder Truus vaak horen vertellen over Duitsers, onderduikers, razzia’s en jaboos, vaak heeft ze me dat uit moeten leggen.
En de blijdschap om de Tommies, de bevrijders op 30 maart, een zonovergoten dag. Er werd gedanst en gesjanst, sigaretten en chocolade werden gedeeld, het leek wel goud waard.
En later, als de vreugde is afgezwakt en de realiteit terugkeert, besef je, zelfs ik als kind, dat de oorlog grote wonden in veel families heeft geslagen. Dat heb ik geleerd.
De keerzijde van de vreugde op de dag van de bevrijding: vijf kinderen omgekomen, notabene in een schuilkelder in Barlo aan de Nijhofsweg.
Enorm verdriet, grote vreugde, het lag allemaal naast elkaar op de 30e maart 1945.
Blijkbaar hebben we weinig geleerd van oorlogsgeweld. Er staan heden weer wereldleiders op vol list, bedrog en haat. Machtsspelletjes, expansiedrift en economisch gewin over de rug van onschuldige slachtoffers en Jan soldaat.
We staan machteloos aan de zijlijn, hopen dat het gezonde verstand zal zegevieren en kunnen hiervoor alleen maar bidden in deze kerk
Laten we bij onszelf beginnen, elkaar in de waarde laten, een ieders mening respecteren en de polarisatie wegnemen. Samen staan we sterk.
Ik ben een positief ingesteld mens.
Met goede wil kunnen ook onze kinderen en kleinkinderen opgroeien in een vol Nederland met plek voor iedereen. Dat is mijn wens.
Ik wil graag dat zij net als ik in vrijheid en vrede kunnen leven en kunnen zeggen: ‘Ik ben van na de oorlog en dat wil ik zo houden.’