Afgelopen zondag zat Ada Endeveld te stralen tijdens haar afscheid, omringd door familie en vrienden. Die waren in grote getale en van heinde en ver toegestroomd. De tuin van Herman en Paula was prachtig ingericht om de dienst te houden. Dat was Ada’s grote wens, een afscheid omringd door planten en dieren, waarvan ze zo geniet en waarover ze zich nog altijd kan verwonderen.
De voorganger Anneke Wattel had haar preek daarop afgestemd en eigenlijk was het hele afscheid daarop ingesteld. Tijdens haar afscheidswoord ging Ada in op de reden van haar keuze voor het vervroegd pensioen. Door haar gezondheidssituatie kon ze niet altijd op de juiste woorden komen. Dat maakt het toch al pittige beroep van een predikant er niet gemakkelijker op. Gelukkig voelt ze zich de laatste tijd een stuk beter.
Grappig was dat tijdens haar toespraak er net een hommel om haar hoofd zoemde. Verder stonden er op korte afstand twee kalfjes te genieten van het zonnetje en het hondje des huizes zocht de schaduw op tussen de bezoekers van de dienst.
Door voorganger Anneke en later ook door de voorzitter van de kerkenraad Arjan Twigt werden woorden van dank uitgesproken voor de grote inzet van Ada voor de kerk van Bredevoort gedurende de afgelopen 15 jaar.
Al hetgeen onder de hoede van Ada tot stand is gebracht werd uitgebeeld in een fotohoek die in de tuin was opgesteld. Het speciaal gevormde gelegenheidskoor zong toepasselijke liederen, bijvoorbeeld over de vogels in de bomen.
Aan de eind van de plechtigheid kreeg Ada het draaginsigne in goud van de Protestantse Kerken in Nederland opgespeld door de scriba Rita Feenstra. Ook overhandigde zij Ada, namens alle kerkleden, een waardecheque om te gebruiken voor een reisdoel.
De voorzitter las een gedicht voor Ada voor genaamd ‘Hoe het ook zal gaan‘. Ook overhandigde hij de wensboom die bij de ingang had gestaan en waarin de bezoekers wenskaartjes hadden gehangen. Arjan deelde mede dat deze boom symbool staat voor een echte appelboom die in het voedselbos zal worden geplaatst ter herinnering aan de ambtsperiode van Ada in Bredevoort. Dat deed Ada zichtbaar goed, mede omdat ze zelf vrijwilliger is bij de stichting Voedselbos. Het wordt een appelboom vernoemd naar een dominee (ds.Douwes), hoe toepasselijk.
Tot slot zong het koor een grappig, ludiek en speciaal geschreven lied genaamd ‘Zeg ken jij Ada Endeveld’ op de wijze ‘ik heb een tante en een oom’ van Annie M.G. Schmidt.
Ada en haar echtgenoot Ruud waren ’s morgens door Bertus Scholten met paard en wagen opgehaald van huis. Na de koffie en het gebak in de tuin, bracht Bertus hen naar het Koppelhuis, om daar samen met de kerkenraad en familie de lunch te gebruiken. Zo eindigde de feestelijke plechtigheid ter gelegenheid van het afscheid van Ada Endeveld.
Gedicht bij het afscheid van Ada Endeveld
Hoe het ook zal gaan
Ik weet niet waar we heen gaan
en die onzekerheid maakt me bang
Misschien zullen we verdwalen
misschien is de weg heel lang
Ik weet niet wat de toekomst brengt
ik weet alleen vandaag
Of morgen ons gegeven wordt
dat is nu nog maar de vraag
Ik weet niet of de zon ons volgt
misschien valt er vooral regen
En als de wind ons vinden zal
wordt het dan mee of tegen?
Ik weet niet hoe het lopen zal
maar hoe het ook zal gaan
Al is het met mijn ogen dicht
met God durf ik het aan
Anne van Voorst consulent predikant voor Bredevoort
Tijdens de afscheidsdienst van Ada Endeveld diende Anne van Voorst zich spontaan aan om als consulent van de PG Bredevoort op te treden.
Om een vacature open te stellen voor een predikant is een van de eisen dat je een consulent moet hebben. De kerkenraad is Anne, een oude bekende in Bredevoort, zeer erkentelijk dat hij deze taak op zich wil nemen.