Oecumene op zijn best

Jos Droste nam in 2019 afscheid als katholiek pastor in Aalten en de parochies Sint Ludger en Sint Paulus. Bij zijn afscheid zei hij: ‘Afscheid is een andere wijze van blijven’ en dat maakt Jos waar. Hij geniet weliswaar van zijn vrije tijd, maar hij maakt ook ruimte in zijn agenda om betrokken te zijn en te blijven bij de katholieke vieringen die een keer per maand in de Oude Helenakerk in Aalten worden gehouden. Maar zijn dienstbaarheid aan kerk en samenleving gaat verder. Het laten zien wat ons mensen samenbindt, is hem op het lijf geschreven.

De gemeenschappelijke kerken in Aalten, Bredevoort en Dinxperlo organiseren sinds 2022 diensten voor en met Oekraïners. Vanaf de eerste dienst is Jos, samen met voorgangers vanuit de andere geloofsgemeenschappen, betrokken bij deze diensten. De paasviering op eerste paasdag is de zevende dienst in deze rij. Op de vraag wat het voorgaan in deze diensten voor hem betekent antwoordt Jos: ‘Allereerst houd ik van liturgie, ik ging en ga graag voor, om samen met anderen het leven in al zijn facetten te vieren, er stil bij te staan, ook bij de nare momenten. Niet als iemand die weet hoe het moet of wat er gaat gebeuren, maar als iemand die, zeker in dit geval, deelt in de machteloosheid, de verbijstering, de wanhoop soms, en die toch probeert iets van hoop en licht te bewaren, al is die ook bij mij soms ver te zoeken.

Het gaat erom dat we met elkaar proberen daar woorden, rituelen en verhalen voor te vinden. Of gewoon ruimte aan te bieden waar dat kan gebeuren. Ik vind het prachtig dat we dat in de gemeente Aalten met alle kerken samen doen, met onze toch zo verschillende geloofstradities.
Het is voor mij ook een manier om mijn solidariteit met de Oekraïners vorm te geven. Juist in deze tijd is hun strijd voor vrijheid en zelfbeschikking tegen roofzuchtige en wraakgierige staatshoofden van levensbelang, ook als signaal naar onze eigen regering. Tot nu toe zijn er zes vieringen geweest, in vijf verschillende kerken en met zeven verschillende voorgangers  met een eigen karakter, maar gedragen door de gezangen en rituelen en iconen van de orthodoxe kerk. Oecumene op zijn best! Zoiets geeft mensen troost.’  

Dan met een knipoog zegt Jos: ‘Een laatste reden waarom ik het doe: ik heb nog geen dominee ontmoet die met wierook en wijwater kan omgaan.’