De Walk of Wisdom lopen was een prachtige en onvergetelijke ervaring! Ben ik er wijzer van geworden? Moeilijk te zeggen want wat is wijsheid? Graag deel ik een aantal van mijn ervaringen met jullie. Oordeel zelf of en wat dit met wijsheid te maken heeft.
Stilstaan door te wandelen
Dat klinkt misschien vreemd, maar het klopt wel. Het was heerlijk om een week lang ‘alleen maar’ te hoeven wandelen. Waar ik normaal gesproken (bij wijze van spreken) honderd dingen tegelijk probeer te doen, hoefde ik nu slechts van A naar B te lopen.
Dat gaf rust en ruimte in mijn hoofd. Ruimte om stil te staan bij herinneringen die boven kwamen. Bij wijze lessen van kinderen uit mijn godsdienstklassen. Eén van die lessen – die ik bijna was vergeten – ervoer ik nu aan den lijve. Graag deel ik die met jullie.
We hadden een les over verbinden en loslaten, over deel uitmaken van een groter geheel. Het was mooi weer, dus we gingen naar buiten. Op het schoolplein tekenden we met stoepkrijt de omtrek van één van de leerlingen. Toen stelde ik de vraag: “Als je mocht kiezen, welk lichaamsdeel zou jij dan willen zijn? Of welk lichaamsdeel bén jij? Zet je naam op dat lichaamsdeel.”
De kinderen dachten even na en gingen aan het schrijven. Er verschenen namen op het hoofd, de armen, de benen en de buik. Iedereen koos een eigen plekje.
Daarna bespraken we de keuzes. Een aantal namen stond op de benen, en de kinderen legden uit dat ze graag voetbalden. Er ontstond een enthousiast gesprekje over wie bij welke club voetbalde en op welke positie.
Eén van de kinderen, die ook zijn naam op de benen had gezet, deed niet mee aan dat gesprek. Ik vroeg hem of hij ook van voetbal hield. ‘Ja,‘ zei hij, ‘ik vind het wel leuk, maar dat is niet waarom ik mijn naam daar heb gezet.’
Ik vroeg of hij kon uitleggen waarom dan wel. Hij dacht even na en zei toen: ‘Benen zijn voor mij vrijheid.’ Dat antwoord verraste me. ‘Ze brengen me waar ik maar wil’, ging hij verder. Prachtig!
Later hoorde ik dat hij een zusje heeft, dat in een rolstoel zit. Dat maakte zijn opmerking nóg indrukwekkender. We vinden het vaak vanzelfsprekend dat we kunnen gaan en staan waar we willen. Maar als je er echt bij stil staat, is het eigenlijk heel bijzonder.
Lieve R., bedankt voor je wijze les!
Tijdens de Walk of Wisdom voelde ik die vrijheid. De vrijheid van het (kunnen) wandelen. En de dankbaarheid voor mijn benen, die me brengen waar ik wil zijn. En het wandelen zorgde ervoor dat ik ook écht stilstond bij deze ervaring, het tot me door liet dringen. En dat ik er niet aan voorbij liep zoals ik vaak doe als ik druk ben…