Hieronder een update van Tess Unlimited: een organisatie die al enige jaren financieel ondersteund wordt door de diaconie van de Protestantse Gemeente Aalten.
Wij zijn alweer twee maanden volop aan het werk in Guatemala en hebben al zeventig kinderen geopereerd. Ook hebben we kortgeleden het 1-jarig bestaan gevierd van ons ziekenhuis! Kunnen jullie geloven dat het alweer een jaar geleden is dat we de opening hadden, en dat op 6 maart 2022 het allereerste kindje met schisis werd geopereerd? In de afgelopen twaalf maanden hebben we meer dan 400 kinderen geopereerd in ons ziekenhuis, wat een mijlpaal!
Voor dit jaar hebben we nog tien operatieweken op de planning staan.
Onze lokale chirurg-in-opleiding Bruno is aan zijn tweede jaar begonnen. Vorige week heeft hij intensief met onze chirurg Patty samengewerkt en zelfs een dag zijn eigen operatiekamer gehad, waar hij twee open gehemeltes alleen heeft geopereerd. Wanneer hij volledig zelfstandig aan het werk zal gaan, weten we nog niet, maar we hebben geen haast. Het gaat erom dat hij zoveel mogelijk ervaring opdoet en hoge kwaliteit van operaties kan verrichten, en dat heeft tijd nodig.
Spraakverbeterende operaties
Dit jaar zijn we begonnen met spraakverbeterende operaties. Sommige kinderen kunnen na hun open gehemelte-operatie nog steeds niet goed praten. Als na de logopedische behandelingen de spraak nog steeds niet beter wordt, hebben kinderen een spraakverbeterende operatie nodig. Om goed vast te stellen welk type operatie er nodig is, wordt er altijd een nasaal endoscopisch onderzoek gedaan, waarbij een flexibele kleine camera tot achter in de neus wordt gebracht en de kinderen een aantal zinnen moet zeggen. Zo kan de arts zien welk type operatie nodig is.
Deze flexibele camera hebben we met Tess Unlimited kunnen aanschaffen. Een maand geleden hebben we de eerste acht onderzoeken gedaan en tevens de eerste vier operaties uitgevoerd. Het is wel enorm belangrijk dat de kinderen na deze operatie intensieve logopedie ontvangen.
De arts die deze onderzoeken en operaties doet, komt in september van dit jaar naar Guatemala terug met zijn logopedisten. We gaan dan ongeveer 25 kinderen onderzoeken met deze camera, van wie er waarschijnlijk zestien worden geopereerd. Na deze speciale operatie zijn er andere technieken nodig voor logopedie. In september zullen al onze lokale logopedisten getraind worden in zowel het nasaal endoscopisch onderzoek als in deze speciale logopedische technieken. Ook zal onze lokale chirurg Bruno getraind worden om deze operaties te kunnen uitvoeren! We zijn de enige organisatie in heel Guatemala die deze operaties uitvoert.
Patiëntenverblijf
Eind oktober 2022 zijn we begonnen met de bouw van het patiëntenverblijf en het schiet al lekker op. We verwachten dat het verblijf tussen oktober en november 2023 klaar zal zijn.
De diaconie van de Protestantse Gemeente Aalten heeft gedoneerd aan Michiel en Tetiana Faber: zij helpen hiermee de mensen in Oekraïne. Hieronder hun verslag.
Wat ontzettend fijn dat jullie ons project financieel willen ondersteunen. Het voelt goed zoveel steun te ontvangen.
Wat hebben we tot zover gedaan?
Via de stichting Oekraïners in Nederland zijn wij in contact gekomen met MRC Ukraine (een stichting in Oekraïne). We hebben inmiddels vier keer een lading aan hen geleverd. Die varieerde van medicijnen, medische verbruiksartikelen en spullen voor baby’s tot luiers voor baby’s en volwassenen. Zij leveren met auto’s de spullen in oorlogsgebied waar bijvoorbeeld grotere wagens niet kunnen komen.
MRC Ukraine ontvangt lijsten van ziekenhuizen, militaire eenheden, vluchtelingopvanglocaties in Oekraïne en gemeentes, met daarop de noodzakelijke goederen. Zij sturen deze lijsten aan ons zodat wij het juiste inkopen/verzamelen.
We leveren direct aan MRC Ukraine via buurtgenoten, die alles naar Polen brengen, waar MRC Ukraine de spullen ophaalt. Het voordeel daarvan is dat we zo weten dat het op de juiste plek terechtkomt.
We hebben drie verschillende lijsten ontvangen en daarmee goederen geleverd aan verschillende bestemmingen binnen Oekraïne. Die bestemmingen zijn:
-Mobiel veldhospitaal, op dit moment actief in de regio Donetsk, o.a. Bachmoet. In dit veldhospitaal worden gewonde militairen en de lokale bevolking geholpen. Hier is het merendeel van de medicatie naartoe gestuurd.
-Stichting ‘National her of Ukraine Jaroslav Shinkarenko’. Deze stichting stuurt medicijnen, eten, kaarsen, luiers etc. naar de frontlinie voor militairen en mensen die daar nog steeds wonen.
-Stichting ‘Mutual aid for Ukraine’. Deze stichting is geregistreerd in Nederland en opgericht door Oekraïners. Ze verzamelen in Nederland humanitaire hulp (kleding, medicijnen, eten en hygiënische producten etc.) en brengen dit naar binnenlandse vluchtelingen in Oekraïne.
We werken met deze lijsten, zodat we weten waar het terechtkomt. Degene die het transport geregeld heeft is stichting ‘Mutual aid’. Hun bus was kapotgegaan, waardoor het allemaal wat langer duurde qua verzending. In die maanden hebben we overigens ook voedsel en kleding verzameld en meegestuurd.
Wat willen we nog doen?
De vraag naar medische hulpgoederen neemt alleen maar toe nu de gevechten in Oost-Oekraïne heviger worden. De ziekenhuizen lopen in heel Oekraïne vol. De kleinere ziekenhuizen krijgen niet altijd wat ze nodig hebben om de grote aantallen gevluchte mensen uit het oosten te kunnen helpen. Wij willen de gewenste goederen blijven sturen naar de ziekenhuizen, gevechtseenheden en opvanglocaties.
Bijgevoegd een bedankbrief van de stichting in de Oekraïne die de medicijnen ontvangt.
De vertaling hiervan:
De Stichting: ‘Charity Foundation of the National Hero of Ukraine Jaroslav Shinkarenko’ wil jullie hartelijk bedanken voor jullie hulp met de medicijnen. Enorm bedankt voor jullie grote bijdrage.
Michiel en Tetiana Faber
Kerk in Actie is geen goed doel!
Hè, hoezo geen goed doel? Maar waarom geven we er dan geld aan? En toch zeggen medewerkers van Kerk in Actie het zo. We willen er mee duidelijk maken dat Kerk in Actie namens en vanuit de protestantse kerken in het land werkt. Geven aan Kerk in Actie is geen nieuw doel erbij, maar het ondersteunen van de eigen organisatie die goede doelen steunt. Op een professionele en verantwoorde manier. Lokaal en wereldwijd.
Daarnaast is Kerk in Actie niet zomaar een organisatie waar je geld aan geeft en dat is het dan. Nee, Kerk in Actie voert de opdracht van de kerk uit. In de kerkorde staat dat mooi beschreven: ‘De gemeente vervult haar diaconale roeping in de kerk en in de wereld door in de dienst van barmhartigheid en gerechtigheid te delen wat haar aan gaven geschonken is, te helpen waar geen helper is en te getuigen van de gerechtigheid van God waar onrecht geschiedt.’ Dat is wat Kerk in Actie doet, in naam van de lokale gemeenten én in partnerschap met kerken wereldwijd. Duizelingwekkend?
Ja, het is bijna duizelingwekkend als je erover nadenkt! Zoveel kerken, zoveel mensen die allemaal geloven in die Ene, de Eeuwige, onze Heer en die allemaal vindplaatsen van geloof, hoop en liefde willen zijn. Zoveel mensen, zoveel duizenden kilometers die ons scheiden en toch zijn we ten diepste verbonden, spreken elkaars taal, verstaan we elkaar, ook als we elkaar soms niet begrijpen. Het bijzondere aan Kerk in Actie is dat we niet iets geven, maar dat we delen. Dat het niet alleen om geld gaat maar ook om samen kerk-zijn. Als leden van één lichaam die niet zonder elkaar kunnen.
Hulp Ver Weg Dichterbij
Irrigatie- en drinkwaterproject voor twee dorpsgemeenschappen in Armenië
Een groot deel van de inwoners van de dorpen Achajuren Luisaghpuyr in Armenië is boer en voor het levensonderhoud volledig afhankelijk van de watervoorzieningen. De pijpleidingen in beide dorpen waren grotendeels onbruikbaar geworden, mede door hevige weersomstandigheden van de afgelopen jaren, en waren hoognodig aan vervanging toe.
Het is een geslaagd project geworden; de pijpleidingen zijn gerenoveerd, met grote betrokkenheid van de dorpsgemeenschappen. Zij hebben voornamelijk in transport en arbeid bijgedragen.
Met deze renovatie van de waterleidingen hebben de inwoners iedere dag toegang tot water om hun landbouwgronden te irrigeren en zo in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Zij kunnen nu meer oogsten, zodat er voldoende eten is om de strenge winters door te komen.
Door de toegang tot drinkwater hebben de inwoners voldoende drinkwater, wat een stuk hygiënischer is en minder ziektes zal veroorzaken. De waterpijpleiding is overgedragen aan de lokale overheid. De verantwoordelijkheid voor het beheer en onderhoud ligt bij de dorpsgemeenschap en de Users Water Company.
Als commissie Hulp Ver Weg Dichterbijzetten wij ons in om namens de diaconie projecten financieel te ondersteunen, waar ook ter wereld. Onder het motto ‘helpen waar geen helper is’proberen we juist daar te zijn waar de grote aandacht aan voorbij gaat.
Dat neemt niet weg dat door onder andere het noodfonds ook grote rampen en extreme noden gezien worden. Door op zulke momenten snel te kunnen handelen willen we een hand uit steken zonder onnodig tijd te verspillen.
Als projecten kiezen we vaak voor kleinschalige initiatieven. Mede door de persoonlijke betrokkenheid van leden van onze kerk, komen we daardoor vaak bij organisaties die rechtstreeks werken en krijgen de mensen die geholpen worden ook een gezicht en horen wij hun verhaal. Het ondersteunen van de eigen zelfredzaamheid door opleiding of investering is daarbij een belangrijk onderdeel.
Yodep
Een mooi voorbeeld van een kleinschalig project is Yodep. Yodep is een non-profit organisatie in Malawi die zich richt op kinderen en jongeren en hen een betere toekomst wil bieden. Hermen Ligterink heeft dit project meerdere malen bezocht en is nu toevallig in Malawi voor werk en bezoekt daar ook het project. Joy is de contactpersoon met wie we regelmatig (app)contact hebben. We zien en horen daardoor wat hun uitdagingen zijn, maar ook hoe het geld besteed wordt.
Zo deed Joy ons afgelopen zomer, op 13 augustus bericht dat er door mislukte oogsten en toenemende kosten voedseltekorten dreigden. Daardoor zouden ruim 4000 kinderen de komende maanden hun schoolontbijt en lunch moeten missen. Door de korte lijntjes en duidelijke onderbouwing kon het benodigde bedrag snel worden overgemaakt. Slechts drie weken later, op 5 september stuurde Joy ons foto’s van een vrachtwagen vol voedsel dat aangeschaft kon worden dankzij de donatie.
Vragen of ideeën?
Als er vanuit de gemeente vragen zijn of ideeën voor projecten die ondersteund kunnen worden, horen we dat uiteraard heel graag! Neem daarvoor gerust contact op met (leden van) de werkgroep:
Anita Bolks, Dirk Jentink, Emma Roelofsen, Gerdienke te Bokkel, Hermen Ligterink
Na drie jaar konden wij, Arent en Helma Noordink, eindelijk weer zelf naar Oeganda. Door de coronapandemie en de reisbeperkingen konden we lange tijd niet op bezoek, maar in augustus jl. konden we gelukkig weer op reis. We willen u hier informeren over onze bevindingen, die laten zien dat er zorgen zijn, maar vooral dat ons team aan de slag is gebleven en ondanks alles weer stappen gezet heeft!
Wat troffen we aan?
We hebben in de afgelopen drie jaar veel contact gehad met ons team in Oeganda en we maakten ons eigenlijk niet veel zorgen over wat we zouden aantreffen.
En ondanks dat we ons weinig zorgen maakten, waren we toch nog blij verrast en diep onder de indruk van wat we aantroffen. Alle projecten waren goed doorgelopen en geplande activiteiten waren doorgegaan. Wat waren we blij dat we iedereen weer zagen!
We hebben tijdens ons bezoek veel overleg gehad, waarin we al terugkijkend de knelpunten uit de afgelopen drie jaar besproken hebben én, vooral, ook vooruitgekeken hebben.
Ndegeya is onderweg naar zelfvoorzienend worden. Wij zijn procesbegeleiders, zij moeten het doen.
Helaas staat op dit moment dit proces onder druk, want door de extreme droogte van afgelopen maanden, de mislukte oogsten, de sterk gestegen prijzen en door de dreigende hongersnood is de situatie in Oeganda erg zorgwekkend.
Geen water, geen oogst, geen inkomsten, geen eten. De prijzen van voedingsmiddelen en van transport zijn vaak verdubbeld. We zien hongersnood, ziekte, overlijden.
Wat kun je doen? Onze betrokkenheid is groot, onze invloed helaas kleiner.
We doen wat we kunnen doen. We hebben Apollo gevraagd voedselpakketten te brengen naar de gezinnen in de meest schrijnende omstandigheden. Soms moet langetermijnbeleid even wijken voor noodhulp…
Joanne’s Farm
Op Joanne’s Farm wordt heel hard gewerkt. Uiteraard is ook daar de droogte een groot probleem. Dit jaar moet de oogst eigenlijk als verloren worden beschouwd. Er kon alleen nog een klein beetje mais geoogst worden, dat voor eigen consumptie bestemd is.
Op het terrein staat een oude schuur. De bedoeling is om die te verbouwen, er een kippenhok van te maken en dan kippen te gaan fokken. We hopen dat onze farm volgend jaar kippen kan leveren.
Samen met Apollo en Christopher, de beheerder van Joanne’s Farm, hebben we bekeken op welke manier de schuur het best verbouwd kan worden, zonder te veel kosten te maken.
Met de varkens gaat het goed. De twee zeugen zijn bij een naburige beer op bezoek geweest en het ziet er naar uit dat die bezoekjes succesvol waren en dat we binnenkort weer kleine biggen kunnen verwelkomen.
De kliniek
Tijdens de coronapandemie heeft de kliniek veel kunnen betekenen voor Ndegeya en omgeving. Daar zijn we trots op.
Inmiddels is er een personele verandering opgetreden: het team heeft afscheid genomen van nurse Kakande. Hij heeft ons goed geadviseerd bij het opzetten van ons Health Care Plan voor chronisch zieke ouderen en bij het opzetten van de kliniek in Ndegeya. Kakande is inmiddels de 70 jaar al gepasseerd en dan is het tijd om met pensioen te gaan.
We zijn erg blij dat we Shaban, de jonge verpleegkundige die al een jaar als vrijwilliger werkzaam is in onze kliniek, konden vertellen dat hij nu een vaste aanstelling heeft in ons team.
Tijdens ons bezoek hebben we ook dr. Bobic ontmoet, de jonge arts die parttime in onze kliniek werkt.
Hij schoolt ook de verpleegkundigen bij op allerlei gebied. Het is een goed team! Daarbij komt dat het laboratorium intussen ook operationeel is. Daardoor zijn snelle diagnoses en dus juiste behandelingen mogelijk.
De strikte richtlijnen vanuit de overheid voor het operationeel hebben van een kliniek schrijven de aanwezigheid van een latrine buiten én een wc binnen voor. De wc is er al, maar de latrine moest er dus ook komen. Bij niet voldoen van de richtlijn volgt intrekking van de licentie.
We zijn erg blij dat we met hulp van een sponsor dit knelpunt op hebben kunnen lossen: de bouw van een uitgebreide latrine, inclusief wasruimte, is inmiddels gestart.
Onze verpleegkundige Michael woont in een kamertje in de kliniek, omdat hij 24 uur per dag beschikbaar wil zijn voor patiënten. Maar ook dat is volgens de richtlijnen van de overheid niet toegestaan en dreigen we hierdoor onze licentie kwijt te raken. Gelukkig hebben we een sponsor gevonden die ons wil helpen met het financieren van de bouw van een klein huisje voor Michael, pal naast de kliniek. Zodra de werkzaamheden aan de latrines zijn afgerond, kan de bouw starten.
We zijn ook erg blij dat we dankzij mooie giften een fiets voor Michael hebben kunnen aanschaffen, zodat hij nu gemakkelijker zijn huisbezoeken aan de patiënten kan afleggen. En ook konden we een rolstoel voor de kliniek aanschaffen.
De huidige grootschalige armoede betekent dat patiënten de kosten voor de zorg en de medicijnen vaak niet kunnen betalen. De voorraad medicijnen is daardoor snel geslonken. De bedoeling was dat ook de kliniek op termijn winst zou gaan maken, zodat ze zichzelf zou kunnen bedruipen. We hebben nu Michael een extra budget gegeven om nieuwe medicijnen te kopen.
Arme mensen kunnen dan nog steeds gratis geholpen worden en de mensen die het wel kunnen betalen leveren de kliniek alsnog iets op.
Onderwijs
Tijdens de coronapandemie heeft het onderwijs in Oeganda twee jaar stilgelegen. Daarna zijn alle kinderen een jaar hoger geplaatst dan ze bij de start van corona zaten. Maar de exameneisen van zowel de primary schools als de secondary schools zijn niet veranderd.
Dat betekent dat de scholen zeer volle programma’s (moeten) aanbieden. De lesdagen zijn verlengd en vanaf groep 5 zijn de leerlingen verplicht in boarding. De lessen duren vaak van 05.30 (!) tot 22.00 uur (!), ook in het weekend. Zaterdag hebben de kinderen overdag vrij om bijvoorbeeld kleren te wassen; ‘s avonds gaan ze weer naar school. Op zondag natuurlijk eerst naar de kerk, daarna weer naar school. Ook in de vakanties moeten ze op school blijven om in de holiday classes de achterstanden in te halen. Dus er zijn nu in feite geen vakanties, en geen bezoeken aan de ouders. Het lesprogramma loopt door in de holiday classes. De kinderen waarvan de ouders deze holiday classes niet kunnen betalen (want ook hier hangt een fors prijskaartje aan) lopen dus een flink stuk lesstof mis. Kinderen en docenten moeten dus heel hard werken.
De jongste kinderen hadden wel vakantie toen wij er waren, en we hebben ervan genoten ze weer te zien. Inmiddels zijn de scholen weer begonnen en zijn alle 22 kinderen die de Joanne Foundation ondersteunt, weer naar school.
Oogzorg
We zijn vijf jaar geleden een oogzorgproject begonnen, samen met optometrist Te Kiefte uit Dinxperlo.
Zij hebben Michael geleerd oogmetingen te doen. Hij stuurt de resultaten van deze metingen door naar Te Kiefte, die vervolgens de brillen in orde maakt en opstuurt.
Ook nu konden we weer veel brillen meenemen, onder andere een nieuwe pasbril, waarmee de metingen veel gemakkelijker gaan. Mensen zijn erg blij met hun bril en wij zijn blij met deze mooie samenwerking.
Henry en zijn auto
Henry is de chauffeur van de stichting. Hij brengt en haalt de kinderen van de dagopvang (Joanne’s Children Corner), brengt patiënten naar het ziekenhuis in de stad, brengt kinderen naar school aan het begin van een periode en haalt ze weer op aan het eind. Die kinderen moeten veel meenemen: niet alleen hun koffertje met persoonlijke spulletjes, maar ook hun matras bijvoorbeeld.
Iedereen is dan ook heel blij met Henry.
Helaas is zijn auto, een oude Toyota uit het jaar 2000, met vijf ton op de teller, in zeer slechte staat. Behalve dat hij motorisch slecht is, staat ook de rugleuning van de bestuurdersstoel stoel helemaal scheef, dus Henry heeft veel rugpijn na een ritje.
We gaan op zoek naar een oplossing…
Joanne’s Library & Reading Club
Joanne’s Library wordt door veel kinderen bezocht. In het weekend komen er tientallen, om te lezen, of voorgelezen te worden.
Door de week komen er kleinere groepjes kinderen die niet naar school gaan.
Zo komen zij toch in contact met taal en boeken, een belangrijke voorwaarde voor ontwikkeling.
Daarom is de bibliotheek recent weer uitgebreid met leuke nieuwe boeken voor de kinderen.
Terug in Nederland…
En zo waren we na elf dagen weer terug in Nederland, onder de indruk van wat gezien hebben, bezorgd om de moeilijke situatie, maar ook blij dat we iets kunnen doen.
Ook in ons land zijn er terecht veel zorgen over onze welvaart en ons welbevinden.
Maar die ontslaan ons nooit van het omkijken naar anderen, van wie wij ons de problemen nauwelijks kunnen voorstellen. Wij gaan door! Helpt u ons?