God heeft een droom voor jou
Anneke Wattel-de Vries is kerkelijk werker pastoraat in wijk Zuid-Blauw. Ze is getrouwd met Bart en moeder van Lydia (22, woont zelfstandig), Noah (21), Thalita (19) en pleegmoeder van Gydo (16) en Milo (14).
‘Anneke, wat moet ik doen?’ vraagt onze jongste. Ik ben net een dikke stapel kranten en folders aan het uitzoeken. Ik twijfel wat ik met een ‘Petrus Kids’ zal doen die ik ertussen zie liggen. In het blad staat het verhaal over Jozef, puzzeltjes en iets om te kleuren en te knutselen. Eigenlijk past het qua leeftijd niet meer bij onze kinderen. Weggooien? Ik kijk op naar onze zoon, zucht even en denk na. In tegenstelling tot onze andere kinderen heeft hij altijd moeite om zichzelf te vermaken. Het liefste wil hij hele dagen iets samen doen. Maar ja … dat kan niet. Om hem te helpen, moet hij altijd een lijstje maken met dingen die hij zou kunnen doen. Dus vraag ik hem: ‘Wat staat er op je lijstje?’ ‘Weet ik niet’, zegt hij en kijkt weg. Want hij wil het gewoon niet. Ik begrijp het wel.
Ik kijk naar de ‘Petrus Kids’ in mijn handen en vraag: ‘Kijk eens, vind je dit misschien leuk om te doen?’ ‘Wat is dat dan?’ vraagt hij. ‘Het is een blad voor kinderen, met een Bijbelverhaal, puzzeltjes, iets om te knutselen en volgens mij kan je er ook in kleuren.’ ‘Oh, gaat het over Jezus?!’ vraagt hij oprecht blij. Jezus is voor hem heel belangrijk en hij leest graag de Bijbelverhalen. ‘Volgens mij gaat het over Jozef. Kijk maar. Weet je wel. Die met al die broers, die onderkoning werd in Egypte?’ Hij moet even nadenken. ‘Oh ja’ zegt hij. Het ‘vakje’ over Jozef springt open en alles wat hij weet over Jozef moet gezegd worden. ‘Met die broers en de put en …’ hij praat rustig nog een paar minuten vol. ‘Ja die’, zeg ik. ‘Kijk maar of je het leuk vindt.’
Vol enthousiasme gaat hij aan de slag. Na een poosje kleuren, roept hij: ‘Anneke?’ ‘Ja?’ ‘Kijk!’ Met veel passie vertelt hij over het verhaal en de puzzels. Maar hij laat vooral vol trots de tekening zien. GOD HEEFT EEN DROOM VOOR JOU staat er in grote, zelfgekleurde letters. ‘Dat heb je mooi gedaan’, zeg ik. ‘Anneke, God heeft toch ook een droom voor mij?’ ‘Ja hoor’, antwoord ik. ‘Wat dan Anneke?’ ‘Dat weet ik niet precies, dat weet God alleen.’ ‘En als ik Jezus daar nou om bid, gaat Hij me dat dan vertellen?’ vraagt hij. ‘Ik weet het niet, maar je mag het altijd vragen.’ ‘Anneke, Anneke!’, roept hij wat later. ‘Mag ik de tekening uitknippen en op mijn slaapkamerdeur plakken? Dan kan ik het nooit vergeten.’ Zijn geloof en vertrouwen raken me.
Ja, God heeft zeker een droom voor hem, en elke keer als ik langs zijn deur loop, word ik eraan herinnerd.