Zelfs het aantal haren op mijn hoofd …?
Ik sta voor de spiegel en kijk bedenkelijk naar mijn haar. Ik weet al jaren dat de aftakeling begonnen is. Mocht ik het even vergeten, dan weten mijn kinderen mij daar wel weer fijntjes aan te herinneren. ‘Mam, je bent echt doof hé! Loop eens door, je loopt erg langzaam. Je bent al heel erg grijs. Kan je dan niet lezen wat daar staat? Jullie kijken wel hele trage films. Voorzichtig met mama anders doe je haar pijn. Mam, maa-ham…het duurt wel lang voor je reageert als ik wat vraag of zeg. Als we op jouw reactie moeten wachten op de app…duurt het wel heeeel errug lang. Als je nou eens al je vingers gebruikt bij het typen op je mobiel?
Als ik weer eens iets niet begrijp op mijn mobiel of computer krijg ik regelmatig te horen; ‘Het is echt zooo simpel; als je hier op klikt en dan dat opent en dan daar naar toegaat en dan toestemming geeft en dat download, dan is het zo geregeld. Waarom snap je dat niet? Waarom doe je zo moeilijk met dat ding? Ik heb het toch al een keer voorgedaan?
‘Dat was een paar jaar geleden in mam. Je loopt wel achter he? Wie heeft er nou nog Facebook? Dat is zo uit.’ En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik kijk weer in de spiegel naar mijn haren en er komt een glimlach om mijn mond als de laatste opmerking van mijn zoon in mijn gedachten komt.
We zitten na het avondeten nog even aan tafel en praten over van alles en nog wat. Vooral voor onze zoon is dit een goed moment om allerlei gedachten en ideeën over het gelezen Bijbelgedeelte, mythologieën, filosofieën en dingen die in wereld gebeuren met ons te delen. Op een geven moment valt hij stil en kijkt mij bedachtzaam aan. Nou kijkt hij ons sowieso meestal niet echt aan als hij aan het praten is, omdat hij dat niet prettig vindt. Verwachtingsvol kijk ik terug. Wat zou hij gaan zeggen? Het moet wel heel belangrijk zijn als hij zijn eigen verhaal ervoor onderbreekt en me zelfs aankijkt. In één volzin rolt het eruit: ‘Mam, je wordt echt oud. Ik kan zien dat het aantal haren per vierkante millimeter minder is geworden. Je wordt gewoon kaler op je hoofd.’ Mijn man en ik schieten beiden in lach. Die hebben we nog niet gehoord. Bovendien is het wel erg knap dat hij het aantal haren per vierkante millimeter kan zien. De volgende dag kijk ik eens goed in de spiegel. Persoonlijk zie ik niet zoveel verschil … maar als mijn zoon het zegt, is het vast waar.
Gelukkig zijn zelfs de haren op mijn hoofd geteld. Zelfs per vierkante millimeter.