Anneke Wattel – de Vries is Kerkelijk Werker Pastoraat in wijk Zuid-Blauw. Ze is getrouwd met Bart en moeder van Lydia (21), Noah (19), Thalita (18) en pleegmoeder van Gydo (15) en Milo (13).
Mijn kind doet dat niet
‘Je eet je brood netjes op. Je gooit het niet in de prullenbak op school.’ hoor ik mezelf tegen de kinderen zeggen.
De beelden van jaren geleden, toen ik op de middelbare school zat, staan nog helder op mijn netvlies. Geregeld zag ik een prullenbak op school waar hele boterhammen in lagen. Geen restjes of korstjes maar complete boterhammen, geen hap van genomen. Alsof iemand zijn broodtrommeltje gewoon leeg had gegooid. En … waarschijnlijk was dat ook zo. En waarom?
Ik kon me meerdere redenen indenken; mama of papa heeft kindlief het brood gesmeerd en er beleg op gedaan dat het niet lekker vindt. Of het brood zelf vinden ze niet lekker. Of … misschien wel de belangrijkste, de aanbiedingen in de kantine op school zijn zoveel verleidelijker en lekkerder dan die paar boterhammen. Ja, dan maar in de prullenbak ermee. Zo te zien was diegene ook niet de enige want thuis komen met je brood is geen optie. Dan moet je weer van alles uitleggen. En als je zo’n moeder hebt zoals ik ben, dan moet je als je thuis komt alsnog je brood op eten of krijg je het de volgende dag gewoon weer mee. Want … eten weggooien … daar doe ik niet aan.
Naast het feit dat ik ben opgevoed door een naoorlogse generatie, die van hun ouders weten wat honger en gebrek is en dus niets weggooien, ken ik zelf mensen die moeite hebben om rond te komen. Bovendien zien we geregeld de beelden uit andere delen van de wereld van mensen die letterlijk van de honger omkomen. Mijn kinderen weten dat en gooien hun brood niet weg. Dat dacht ik tenminste …
Terwijl ik niets vermoedend een grote plantenpot uit de schuur pak om bolletjes in te doen omdat het voorjaar eraan komt, zie ik tot mijn grote verbazing bruine stukjes onder in de pot liggen. Ik neem de pot mee naar buiten en kijk nog eens goed … ‘nee, dit is niet waar’denk ik. Ik kan mijn ogen bijna niet geloven. Onder in de pot liggen stukjes brood. Vooral broodkorsten. Oké … eerlijk is eerlijk, ze liggen niet in de prullenbak op school en het zijn geen hele boterhammen, maar toch …
Nadat ik van mijn verbazing en schrik bekomen ben, moet ik hard lachen. Het is wel heel inventief!
Ik ben even zo’n moeder die denkt; ‘mijn kind doet dat niet’ en er dan keihard achter komt dat haar kind dat ook doet. En als ik de stukjes brood hier vindt … waar dan nog meer? Voorzichtig ga ik verder op zoek in de schuur … Ja, mijn kind doet dat ook.