De vijfde Ik Mis Je – Wandeling
Het was heel bijzonder: op zondag 19 november werd de Ik Mis Je –Wandeling voor de eerste keer ’s avonds gehouden. Het tijdstip was ingegeven door het feit dat de intocht van Sinterklaas volgens de organisatie niet te combineren was met deze wandeling overdag.
De koperblazersgroep uit Barlo en Bredevoort verwelkomden de deelnemers voor vertrek aan de voet van de molen Prins van Oranje. Kim Jansen-Oberink heette de deelnemers welkom. Bij de Ik Mis Je -Wandeling ontmoeten we elkaar vanuit de hele gemeenschap – om samen te delen wat gemis is, samen te ervaren wat troost betekent. Daarna kwamen we ook bij het thema van deze Ik Mis Je -Wandeling. Dichter des Achterhoeks Florien Saalmink schreef speciaal hiervoor enkele gedichten rond de gedachte dat we van degenen die we in liefde hebben moeten loslaten ook allemaal dingen met ons meedragen. Florien symboliseerde dat door met een grote koffer de wandeling met ons mee te maken.
Bij de molen las Florien haar gedicht ‘In mijn koffer zit ik zelf’:
In mijn hand heb ik een koffer
Heel letterlijk is een koffer een middel om iets in mee te nemen bij een verplaatsing
In mijn koffer zit ik zelf
Figuurlijk gesproken tenminste
In mijn koffer zitten alle facetten van mijn persoonlijkheid
Mijn maniertjes en mijn gedachten
In deze koffer gepropt
Bij de naden begint hij te barsten en te trekken
En de sluiting wil alleen nog maar dicht als ik er bovenop ga zitten
En hij zit prop-propvol
Maar als ik hem optil lijkt hij niets te wegen
Ik neem in mijn koffer mee wie ik tegenkom
Wat ik van mensen onthoud
De manieren waarop ik beïnvloed ben door een ander
Ik draag alles altijd mee
Dat is geen last, meer een feitelijkheid
Ik vind het wel fijn dat ik mezelf bij de hand kan pakken
Op kan rapen, en kan zeggen
‘Nu gaan we weer door.’
In mijn hand heb ik een koffer
En in mijn koffer zit een stukje van jou
Een herinnering aan jou en hoe je keek als je iets hoorde wat je echt niet kon geloven
Deeltjes van jouw persoonlijkheid, je doorzettingsvermogen en je aanpakkersmentaliteit
Ook al werd ik daar soms knettergek van, je wist van geen ophouden meer
En zinnetjes die je zei, stopwoordjes die langzaam maar zeker in mijn vocabulaire zijn geslopen
Ik neem jou mee overal waar ik ga en sta
In mijn koffer, recht naast het vakje waar jij zit, zit mijn rouw
Mijn gemis voor jou
Je kan alleen maar missen waar om gegeven is
En alleen dat waar je om hebt durven geven wordt gemist
Mijn rouw is in alle dagen niet kleiner geworden
Dat gaat ook niet gebeuren
En dat ik niet erg
Mijn koffer wordt gewoon groter
Ik groei om het missen heen
Maak plaats voor nieuwe dingen zonder dat het oude
Het al bestaande – verkleint, verdwijnt
Het gemis wordt niet minder, ik word groter
Ik heb een koffer in mijn hand
En ik zit in die koffer
En ik heb mezelf vast
En alles zit in die koffer
In die koffer
En ik neem mijn koffer mee op pad
Daarna vertrokken we naar de St. Joriskerk, waar het Stadskoor Bredevoort onder leiding van Dieneke de Roo de liederen ‘The Road home’ en ‘May it be’ voor ons zong.
Tussendoor droeg Florien haar gedicht ‘Ik rouw mijzelf’ voor
De dood is een slechterik die nog nooit slechts één slachtoffer heeft genomen
Vandaag houd ik een begrafenis voor het gedeelte van mij wat is gestorven
met jou
Het gedeelte van mij dat gemakkelijk liefhad en de wereld door onschuldige ogen ervaarde
Ik kies de bloemen uit voor de ceremonie
Versier de muren van mijn hart
Hang foto’s op van de persoon die ik was, maar niet meer ben
Ik rouw mezelf
Huilend over de grafsteen van herinneringen die van ons waren
Maar nu alleen nog maar van mij zijn
De dood is een slechterik die nog nooit slechts één slachtoffer heeft genomen
Toen ze jouw hart in het losse zand hebben begraven
Hebben ze de mijne er per ongeluk bij gedaan
Vanuit de kerk werd de wandeling voortgezet naar de Lourdesgrot. De bomen langs het pad van de Landstraat naar de grot in het vestingpark waren voor de gelegenheid sfeervol verlicht door de vrijwilligers van de technische commissie ‘Bredevoort Schittert’ en langs het pad stonden ook allemaal potten met kaarsjes. In deze speciale ambiance werd bij het mariabeeld een lichtje aangestoken ter gedachtenis aan iedereen die we missen, maar wie we niet kunnen gedenken op de Kloosterhof, omdat ze elders begraven liggen, of gecremeerd zijn.
Na het aansteken van de kaars droeg Florien haar gedicht ‘Zaterdagochtendkoffie’ voor:
Zaterdagochtendkoffie met mijn beide handen omklemd
Wij kijken elkaar niet aan
Jij zit in de fauteuil en ik op de bank
Vanaf waar we zitten hebben we perfect zicht op het wandelpad dat langs mijn huis loopt
Wij praten graag over wie voorbijloopt
Bedenken volledige levensverhalen
Spoelen ze weg met een slok koffie en een stroopwafel
En dan kijken we weer verder
Het licht danst door de kamer
Schijnend op het prismahangertje wat ik met kerst heb gekregen van je
Een regenboog schijnt op jouw onderbeen
Na een uur kijken zijn er 47 mensen langsgekomen
Hiervan 4 gezinnen en 5 koppels
En 12 honden
Er zijn 5 stroopwafels gegeten
En 6 koppen koffiegedronken
Zodra de koektrommel leeg is en de koffie op blijf jij nog 8 minuten zitten
Dan sta je op, neem je afscheid, en zeg je: “Tot volgende week”
Zaterdagochtendkoffie met mijn beide handen omklemd
Ik kijk recht voor mij
Ik zit op de bank
Het zicht op het wandelpad is perfect
Ik denk na over wie voorbijloopt
Bedenk volledige levensverhalen
Verdrink de gedachten in koffie en begraaf ze met een stroopwafel
En dan beginnen ze gewoon weer opnieuw
Het is een ietwat regenachtige dag
Er is nu nog geen zon, maar voor vanmiddag wel voorspeld
Met een beetje geluk zijn er dan regenbogen
Na een uurtje zitten, zijn er 24 mensen voorbij gelopen
2 gezinnen en 8 koppels
12 honden
Ik heb 2 stroopwafels gegeten
En 3 koppen koffiegedronken
En zodra de laatste koffie uitgeschonken is wacht ik totdat ie koud is
Dan giet ik het door de gootsteen en zeg ik: ‘Volgende week weer’
Helaas regende het op dat moment flink, en met paraplu’s op gingen de deelnemers weer terug over het verlichte pad om vervolgens naar de begraafplaats het Kloosterhof te lopen. Ook hier had TCBS weer gezorgd voor sfeervolle verlichting en werden we begroet met de warme klanken van de koperblazersgroep. Florien maakte de gedichtencirkel hier rond met het tweede deel van ‘In mijn koffer zit ik zelf.’
In mijn hand heb ik een koffer
En in mijn koffer zit ik zelf
Mijn koffer is gevuld met een mozaïek van alle mensen die ik heb leren kennen
Onbewust stukjes van heb meegenomen
Of bewust de keuze heb gemaakt te houden van
Je kan alleen maar missen waar om gegeven is
En alleen dat waar je om hebt durven geven wordt gemist
Een mens kan niet iets rouwen wat er nooit geweest is
Rouw is het resultaat van liefde die nergens meer heen kan
Rouw is de meest echte vorm van liefde die ik ken
Geen onderdeel is nodeloos performatief
Er is geen publiek meer – Het is gewoon
In mijn hand heb ik een koffer
En in die koffer zit veel gemis
En veel rouw – En veel spijt
En alle als-dan-dat’jes
Maar met elke stap die ik zet groei ik
Groei ik daaromheen
Groei ik meer ruimte voor het goede in dit leven
Groeien doe ik
Ik maak ruimte om nieuwe dingen mee te nemen
Nieuwe maniertjes in mijn koffer te stoppen
Nieuwe rituelen erbij te proppen
Zonder dat de oude moeten verdwijnen
Ik neem mee wie ik tegenkom
En ik groei – Maar ik sta soms stil
Kijk naar het kleine meisje wat ik was
Naar wat ik ben geworden sinds toen
Nu heb ik een koffer van 182 bij 50 centimeter
Hij weegt ongeveer 85 kilo
En morgen knutsel ik er een extra vakje bij, een ritsje, een knoopje
Want ik blijf groeien
En alles blijft bestaan
En alles wordt meer
Ik heb een koffer in mijn hand
En ik zit in die koffer
En ik heb mezelf vast
En alles zit in die koffer
In die koffer
En ik neem mijn koffer mee op pad
Op de begraafplaats was voor iedereen ruimte en tijd om even bij de plek te zijn waar hun geliefden rusten en daar een graflicht te plaatsen
Een mooie troostvolle en bemoedigende wandeling die we gezamenlijk afsloten bij ’t Koppelhuis.
Heel bijzonder weer om te ervaren hoe het is om er met elkaar en voor elkaar te zijn.
De Ik Mis Je -Wandeling kwam tot stand door medewerking van Katholiek Contact Bredevoort, de Protestantse Gemeente Bredevoort, Basisschool ’t Bastion, Stadskoor Bredevoort, Blazersensemble Barlo-Bredevoort, Bredevoorts Belang, Kloosters Belang, Haarts Belang, Molen Prins van Oranje, TC Bredevoort Schittert, ‘t Koppelhuis en GUV Uitvaartverzorging.
Tekst: Bas Brezet
Gedichten: Florien Saalmink
Foto’s: Ap te Winkel