Door ds. Ada Endeveld
Overweging
Toen Hij dit gezegd had, werd hij voor hun ogen omhooggeheven en opgenomen in een wolk, zodat ze hem niet meer zagen. (Handelingen 1: 9)
Als je de verhalen van Jezus leest en alles wat hij meemaakt met zijn leerlingen, dan valt op dat veel van wat hij doet over hele gewone dagelijkse dingen gaat. Er wordt gegeten, er worden verhalen verteld, er wordt gewandeld. Jezus spreekt over het evangelie en af en toe doet Hij het evangelie. Er wordt iemand genezen, er wordt iemand bevrijdt van de last die op hem drukt. Veel van wat er gebeurt is gewoon, tot plotseling het verhaal buiten de gewone werkelijkheid wandelt. Ook met Hemelvaart zie je dat gebeuren. Jezus is bij zijn leerlingen en ze spreken over het koninkrijk van God. De leerlingen leven nog gewoon in de wereldse werkelijkheid en vragen zich af of het koninkrijk van God toch nog aan zal breken. Ze hebben de hoop daarop nog niet helemaal opgegeven. Jezus is er toch nog? Hij is wel iets anders dan voor de kruisiging, maar Hij spreekt en eet nog met hen. Maar Jezus zegt dat ze zich daar niet druk over moeten maken. Dan stijgt hij op naar de hemel.
De dingen vanuit God gebeuren opeens en onverwacht. In het midden van de wereld, in het midden van het gewone leven, gebeurt er opeens iets, waarin God van zich laat spreken.
Voor ons, gelovigen in een hele aardse werkelijkheid, kan dit een les zijn. Misschien is God dichterbij dan we denken. Misschien slaan we straks een hoek om en plotseling zien we een wonder. De Bijbel doet daarvan verslag. Laten we ook in onze eigen wereld het wonder blijven verwachten. Misschien iets gewoons als een bloem die bloeit. Of misschien komt u ook een engel tegen. Misschien een echte of misschien een mens, die u helpt, of de weg wijst in het leven. Laten we blijven verwachten als leerlingen van Jezus.